otępienie znaczne

Byłam u mamy

Minęło kilka dni od mojej wizyty. Wielokrotnie zabierałam się do opisania tego, ale co rusz coś mnie odciągało. Ułożony w głowie tekst codziennie się zmieniał. Tuż po powrocie najważniejsze były emocje – że ją zobaczyłam, że dałam radę, bo bałam się, jak zareaguję, kiedy ją zobaczę po tak długim czasie, jak będzie wyglądała, czy w ogóle mnie pozna. Przygotowywałam się na to, że nie. Czytaj dalej

Dzień Mamy przez kamerkę

Cześć mamuś, co u ciebie? Jak się czujesz? Wszystkiego najlepszego! – zasypywałam dziś mamę radosnymi zdaniami przez kamerkę, starając się jednocześnie mówić wyraźnie i wolniej niż zazwyczaj. Jednak nie udało się skupić jej uwagi. Ani mi, ani Alanowi, który też próbował. Przegraliśmy z żywymi ludźmi, którzy byli wokół mamy w świetlicy Czytaj dalej

Zgotowaliśmy im straszny los

Już nikt nie upomina się o starszych, zamkniętych w czterech ścianach zgodnie z hasłem „Zostań w domu”. Krzywa zakażeń spłaszczona, czyli jest dobrze. Pandemia wprawdzie nie gaśnie, tli się jakoś tak przeciągle, ale nie ma się czym przejmować. DPS-y, które przez chwilę były newsem, już przebrzmiały. Co tam się teraz dzieje, nie za bardzo wiadomo. Czytaj dalej

Babcia

Najbardziej męczy mnie to, że teraz już nic nie mogę zrobić. Nie jestem jej w stanie pomóc, nie wiem co robić, a bardzo za nią tęsknię i przypominam sobie te wszystkie szalone chwile, bo właśnie takie zawsze były spotkania z nią. Wiem, że to już nie wróci i bardzo mi z tego powodu smutno – takie wzruszające słowa napisała dziś o swojej babci, moja córka Olga. Czytaj dalej

Przewiń na górę
Facebook