World Alzheimer’s Day obchodzony jest na świecie 21 września. Z ilości wzmianek i kampanii społecznych z tym związanych wynika, że obchodzony powszechnie, prężnie i odważnie. Jeszcze nie w Polsce jednak.

Próbuję szukać informacji polskojęzycznych na ten temat w internecie, ale nie znajduję. Pojedyncze organizacje pozarządowe coś tam same próbują na swoich profilach w mediach społecznościowych wspomnieć, ale żadnych większych zapowiedzi, odgórnych akcji, kampanii uświadamiających problem, przybliżających lub odczarowujących, nie ma. Nawet nie wiadomo za bardzo, jak tłumaczyć na polski angielską nazwę World Azheimer’s Day. Niektórzy próbują jako Światowy Dzień Alzheimera, inni – Światowy Dzień choroby Alzheimera, ale widziałam też Światowy Dzień Chorych na Alzheimera.

Jak kto sobie przetłumaczy, tak używa. Ja również miałam z tym dylemat. Myślę, że najlepiej będzie najkrócej – Światowy Dzień Alzheimera. Samo słowo Alzheimer to już jest uproszczenie, bo chodzi przecież o wiele chorób otępiennych, które pod tym szyldem mieścimy. Tak jest łatwiej i przystępniej. Wiadomo, że nie chodzi o to, żeby świętować samego Alzheimera, ale przecież też nie tylko o współczucie wobec chorych tu chodzi. Istotą jest podnoszenie świadomości społecznej i przeciwdziałanie stygmatyzacji.

W tym roku hasło przewodnie światowej kampanii brzmi: #KnowDementia #KnowAlzheimers. Na polskie hasztagi się nie natknęłam. Hasło odwołuje się więc do wiedzy, „power of knowledge”. Bo wiedza to potęga. Poznajmy tę chorobę, poznajmy chorych, bądźmy uważni, wrażliwi, nie przeoczmy pierwszych objawów. Im szybciej uda się je uchwycić, tym lepiej. Wczesne rozpoznanie pozwala na szybsze rozpoczęcie leczenia, a to może przedłużyć okres samodzielności chorego o kilka cennych lat i umożliwić zaplanowanie przyszłości. Warto o to powalczyć.

Ale równie ważne jest wspieranie chorych i ich bliskich. Szczególnie w Polsce jest im trudno. Bądźmy dla nich wyrozumiali.