Co zobaczę?
Boję się dzwonić do mamy. Nie wiem, co zobaczę przez kamerkę. A może bardziej dlatego, że wiem… Czytaj dalej
Otępienie. I wszystko, co się wydarzyło odkąd wiem, że mama choruje.
choroba Alzheimera
Boję się dzwonić do mamy. Nie wiem, co zobaczę przez kamerkę. A może bardziej dlatego, że wiem… Czytaj dalej
Minął tydzień od ostatniego łączenia kamerkowego z mamą. Złapałam się na tym, że nie mówię „porozmawiam z mamą”, tylko że zobaczę mamę, coś do niej powiem. Mam coraz mniejsze oczekiwania. Czy to odruch obronny, czy akceptacja stanu rzeczy? Czytaj dalej
46 dni nie byłam u mamy. Widziałam ją w tym czasie kilka razy przez kamerę telefonu. Podczas każdego połączenia próbuję wyczytać z mamy twarzy, ruchów, gestów, oczu jak najwięcej się da. Czytaj dalej
Śniło mi się, że utknęłam w miejscowości, w której jest mama. Byłam tam z Martą, ale małą, kilkuletnią. Spała i o godz. 16.50 zorientowałam się, że ona śpi a o 17.11 mam ostatni pociąg do domu. Błyskawicznie musiałam podjąć decyzję – zdążę czy nie? Czytaj dalej
Z całej Polski odezwały się firmy, które już ślą maseczki, rękawiczki i wszystko, co potrzebujemy – to była najlepsza wiadomość, jaką dziś usłyszałam. Wiadomość z mamy ośrodka. Czytaj dalej
Imieniny taty. Byłam na cmentarzu. Pustka zupełna, nikogo nie spotkałam. Trochę dziwnie. Cisza. I szum wiatru. Czytaj dalej
26 dni nie widziałam mamy. Czytaj dalej
Pandemia przyspiesza, przepisy się zaostrzają, szanse na kontakt z mamą zmalały do zera. Nie mogę już liczyć na to, że z nią porozmawiam. Ale wciąż jest w ośrodku i to jest w tej chwili najważniejsza informacja. Czytaj dalej
Czytam wywiad z epidemiologiem, który prognozuje wygaszenie epidemii na koniec maja i przestrzega, że zbyt wczesne poluzowanie obostrzeń spowoduje nawrót zakażeń i wiem, że ma rację. Co to oznacza dla nas? Czytaj dalej
Mama po tym wszystkim nie pozna mnie już na pewno, jej świat skurczy się niebezpiecznie, wszystko będzie inaczej… Czytaj dalej