Otępienie. I wszystko, co się wydarzyło odkąd wiem, że mama choruje.
Month: luty 2019
Mama dzwoni do mnie kilka razy dziennie. Pierwszy telefon o godzinie dziewiątej, za godzinę kolejny, potem znów i tak aż do godziny piętnastej. Nie jestem w stanie skupić się na pracy. Odbieram, bo myślę, że może to być coś ważnego, ale nie jest. Czytaj dalej
Jak mnie nie było, to czy ktoś ci dawał różne rzeczy? – zagaja mama tajemniczo przez telefon. Nie za bardzo łapię sens tego pytania, ale orientuję się, że jest jakiś problem z jej ubraniami. Czytaj dalej
Słyszę to pytanie często, sama też je sobie zadawałam. Dziś nie mam wątpliwości: leki pomagają. Nie uleczą, ale znacznie poprawiają codzienność. Nie chcę myśleć, co byłoby bez nich. Wystarczy porównać mamy zachowanie sprzed dwóch lat i obecnie. Czytaj dalej
To mój dylemat. Brzmi śmiesznie, ale naprawdę o tym myślę. Mamie raczej już nie przeszkadzają siwe włosy, nawet o tym nie mówi, ale dla mnie zaprzestanie tego rytuału to publiczne wyznanie, że to ja decyduję. Czytaj dalej
