Siedzimy przy stole, jemy kolację. Nakładam mamie na talerz parówkę. Bierze ją w rękę, zupełnie ignorując sztućce.

– Może weź widelec – proponuję

– Trzeba? – pyta.

– Będzie lepiej – zachęcam.

– Ale jest dobra, nie jest gorąca, taka ciepła. Może tak być – mówi mama ściskając w dłoni parówkę.

Wobec tak logicznych argumentów, jestem bezradna. Skoro parówka nie jest gorąca, widelec nie jest potrzebny 🙂